Meer dan Corona was er niet nodig om (van) Bert Aerts Milder te maken.
In een van zijn Coronadiaries zette hij wat woorden bij elkaar, die toen troostten, en nu misschien kunnen inspireren. Het gedicht inspireerde ons Heldenhuis in alle geval. We plaatsen fragmenten eruit op onze heldenhuisbankjes, en hier kan je het lezen in zijn geheel.
Bert droeg zijn gedicht op aan zijn schoonmoeder, een speciale held(in) voor hem in die tijd. Wij dragen het op onze beurt op aan alle helden, en vinden er inspiratie in voor onze werking.
Helden
Daar bestaan
veel misverstanden rond
Dat ze onsterfelijk zouden zijn
Of dat ze kunnen vliegen
Zeg nu zelf
Als ge kunt vliegen
Is het dan niet makkelijk
een grote held te zijn?
Helden zijn klein
Er is amper iets dat ze vermogen
Er is pijn
en superkrachten
zijn er niet
Ze stappen net als wij gebogen
onder wanhoop en verdriet
Bij sommige echte helden lukt
zelfs dat stappen niet
Helden komen niet van andere planeten
Zijn niet uit andere soorten hout gesneden
Ze zijn van vlees en bloed
Wonen in een wijk
of ergens in zo’n hoge toren
In de gruwelijke uren van ik kan
niet meer tot ik moet
Daar
worden ze geboren
Dan kunt ge horen
hoe hun botten kraken
Van veel te lang en
veel te veel
te moeten dragen
En dan
als ge enkel nog hun barsten ziet
en denkt: nu
moéten ze wel breken
Dan breken ze
net
niet
Dan vinden ze tussen al dat
niet meer kunnen
toch nog ergens iets
Dan maken ze van
een heel klein beetje
een heel klein beetje meer
Doen ze met bevende handen iets
voor de allereerste keer
Of iets dat ze nooit meer zouden doen
Toch nog maar eens weer
Milder
14 april 2020
